اين باور معمولاً وجود دارد که سياهچاله‌ها با اعمال نيروي جاذبه بسيار قوي بر روي ماده و انرژي و فضاي پيرامونشان  اثر ميگذارند و هرچيزي را درنزديکي همسايگي آنها قرار دارد را مي‌خورند.اماتحقيقات تازه نشان داده که ماده تاريک پيرامون سياهچاله‌ها ممکن است حکايت ديگري داشته باشد. ماده تاريک پيرامون سياهچاله‌ها در مقابل گرانش بسيار قوي از خود مقاومت نشان مي‌دهند.

حدود23 درصد جهان هستي از ماده تاريک پر رمز و راز ساخته شده است. ماده‌اي نامرئي که تنها از روز آثار گراني روي محيط پيرامونش شناسايي مي‌شود. باور بر آن است که در ابتداي جهان، توده‌هاي ماده تاريک گاز جذب  مي‌کرده‌اند، و بعدها جمع شده‌اند و ستاره‌هايي را ايجاد کرده اند که خورشيد نمونه‌اي از آن است.
ستاره‌شناسان در تلاش براي دريافتن چگونگي تشکيل و تکامل کهکشانها، مدت زمان زيادي را صرف تلاش براي شبيه سازي روند تشکيل ماده تاريک در اين اجرام کرده‌اند.
دکتر خاوير هرناندز و دکتر ويليام لي از دانشگاه  خودگردان ملي مکزيک چگونگي جذب ماده تاريک توسط سياهچاله‌هاي يافت شده در مرکز برخي کهکشانها را محاسبه کرده اند.

 

 

اين کهکشانها جرمي برابر چندين ميليون تا چندين ميليارد برابر جرم خورشيد دارند و با سرعت زيادي ماده به درون خود مي‌کشند.
اين محققيق شيوه‌اي را که از آن طريق ماده سياه توسط سياهچاله‌ها جذب مي‌شود مدل سازي کردند و به اين نتيجه رسيدند که  سرعت عمل جذب شدن  بسيار نسبت به ميزان ماده تاريک يافت شده در مجاورت سياهچاله وابسته است. اگر ميزان چگالي اين ماده بزرگتر از چگالي بحراني که برابر جرم 7خورشيد  در واحد مکعب سال نوري از فضا  است، باشد جرم سياهچاله به سرعت افزايش پيدا خواهد کرد، و با بلعيدن مقداربيشتري ماده به زودي کل آن کهکشان فراتر از حدتصور دگدگون خواهد شد.
دکتر هرناندز بيان کرد: بيش از ميلياردها سال از شکل‌گيري کهکشانها ميگذرد، چنين هجوم غير قابل کنترل و سريع ماده تاريک، به سياهچاله ها ممکن است تعداد کهکشانها را از مقدار امروزي آنها بسيار تغيير دااده باشد."
بنابراين کار اين دانشمندان دال بر آن است که چگالي ماده تاريک در مراکز کهکشانها مقدار ثابتي است. از مقايسه مشاهدات اين دانشمندان با آنچه که  مدلهاي تکاملي جهان پيشگويي ميکنند، دکتر هرناندز و دکتر لي نتيجه مي‌گيرند که ممکن است نياز باشد برخي تخمينها  که اين مدلها را با مشکل مواجه ميکنند تغيير داد. ماده تاريک ممکن است آنچنان که دانشمندان تصور مي‌کردند، رفتار نکند.
نتايج اين کار در جرنال ماهانه نوتيس آف رويال آسترونوميکال سوساييتي چاپ شده است.(مجله انجمن سلطنتي نجوم )