قرار بود نامه ام رنگ درد نگيرد که گرفت…
قرار بود نامه ام رنگ گلايه نگيرد که گرفت…
کسي نيست بگويد به جاي نوشتن نامه:
عاشق باش…
عشق بورز…
عزيز دلم:
عزيز دلم:
منتظر آن دمم که نگاهم کني
و
ثانيه ها به احترام نگاهت بايستند لااقل
اذهان دل تحليل شود و مردمان بخندند و کودکان معصوم خلق
لباس عافيت بپوشند و ( ناجوان مرد از شرم بميرد)…
عزيز دلم:
کودکان معصوم خلق…
بگذار بنويسم
به يک بار نوشتنش که مي ارزد.
من هيچ وقت به وعده هايم وفا دار نبوده ام مي دانم.
يا ياريم کن که براي تو باشم …
يا براي هميشه نامم را از دفتر مدعيان عشقت خط بزن.
((((((همين))))))
((ببخش ))
دوباره تند رفتم…
دوباره تند رفتم…
تند رفتم…
عزيز دلم :
دوباره از نو مي نويسم…
از نو مي نويسم…
سلام